Eindcontrole

De eindcontrole kan op 2 manieren plaatsvinden, namelijk door:

• destructieve controle
• niet-destructieve controle.

Destructieve controle

Hierbij wordt de kwaliteit van de lijmverbinding gecontroleerd door een sterkteproef. Dit betekent dat het product kapot gemaakt wordt en er gemeten wordt hoe groot de belasting was tijdens de proef. Dit betekent dat het product niet meer te gebruiken is en dat dit met behulp van steekproeven gecontroleerd moet worden.

We kunnen het onderzoek voor verschillende doeleinden uitvoeren, zoals:

• Typekeuring: beoordelen of de lijm geschikt is voor de toepassing van het product en omstandigheden.
• Ingangscontrole: zijn de materialen die gebruikt worden goed
• Productiecontrole: zijn alle parameters tijdens het proces goed gebruikt
• Eindcontrole: door kapot maken en de treksterkte meten, bepalen of de kwaliteit voldoet

Deze proeven worden dan vergeleken met de opgestelde kwaliteitseisen en geven een goed beeld van het productieproces. Er moet wel rekening gehouden worden met het feit dat de proefstukken kunnen afwijken van de werkelijke praktijksituatie.

Niet-destructieve controle

Bij een niet-destructieve controle wordt het product zo getest dat het product heel blijft en dus gewoon gebruikt en verkocht kan worden. Het begin van een niet-destructieve inspectie bestaat uit een visuele controle. Dit is effectief voor het aantonen van wat grotere losse plekken en verdachte gebieden, die later nog eventueel met instrumenten kunnen worden onderzocht.

Hierna is kloppen de volgende methode om eventuele gebreken te ontdekken. Er wordt met een metalen pen op het oppervlak geklopt en men luistert naar het geluid dat vrijkomt. Op plaatsen met een slechte verbinding zal er een ander geluid te horen zijn.

Willen we zekerheid over de lijmverbinding, dan kunnen we een aantal instrumentele controlemethoden toepassen, zoals: thermische inspectie, ultrasone inspectie, radiografie of door akoestische emissie.

Figuur 57. Thermische inspectie

Falen van de lijmverbinding

Als een zorgvuldig geconstrueerde lijmverbinding kapot gaat dan is dit natuurlijk niet best, maar een falende lijmverbinding kan wel goede informatie verschaffen voor de toekomst. Als we namelijk de plaats van de breuk nauwkeurig bestuderen, geeft dit informatie over de kwaliteit van de voorbehandelingen en kunnen we er achter komen waar de zwakke plek in de verbinding zat.

Een vergelijking met een ketting, waarbij na het aanbrengen van een belasting de zwakste schakel breekt, is hierbij goed op zijn plaats. Het falen van de verbinding kan op verschillende plaatsen plaats vinden:

• In de lijmlaag (cohesieve breuk)

• In het materiaal

• Aan het grensvlak waar de lijm en het materiaal samenkomen

• In of zeer dicht aan het oppervlak van één der materialen (cohesieve breuk in het materiaal)

• Combinaties van gedeeltelijk adhesieve en gedeeltelijk cohesieve breuk.