Natlakken

Onder (nat)lakken wordt verstaan het aanbrengen van verf, lak of coating. Verf is opgebouwd uit het bindmiddel (de basis, het belangrijkste bestanddeel en veelal wordt de naam van een verf daaraan ontleend), pigmenten, vulstoffen, additieven, verharder (bij 2-componentverven) en oplos- en verdunningsmiddelen. Verf dient ter bescherming en/of verfraaiing van een scala aan ondergronden (zoals metaal, hout, kunststof, steen, beton, glas en zelfs op asfalt) en toepassingsgebieden (automotive, industrie, (interieur)bouw, vliegtuigbouw, scheepvaart, off-shore enz.).

De functies van de verschillende bestanddelen worden hieronder beschreven:

• Het bindmiddel geeft samenhang aan de verf, houdt de verschillende bestanddelen bij elkaar, zorgt voor filmvorming en hechting. Veel toegepast bindmiddelen zijn alkydhars, epoxy, polyurethaan en acrylaat.
• Pigmenten en vulstoffen geven de verf bepaalde eigenschappen zoals kleur, dekking, corrosiewering, sterkte, effect (b.v. metallic), reflecterend, antifouling enz.
• Hulpstoffen (additieven) worden toegevoegd om de verf eigenschappen als elasticiteit, hardheid, krasvastheid, corrosiewering, buitenduurzaamheid te geven en kunnen b.v. de droging beïnvloeden.
• Oplos- en verdunningsmiddelen dienen om de verf verwerkbaar (geschikt voor applicatie) te maken. Tijdens de droging en uitharding moeten deze (liefst zo snel mogelijk) verdampen. Er zijn verschillende groepen oplosmiddelen: Alifatische- en aromatische oplosmiddelen, alcoholen, esters, alkanonen en water.

Het aanbrengen van verf kan op veel verschillende manieren. Spuitapplicatie, kwasten, rollen, borstelen, gieten, dompelen, walsen. Elke methode heeft zijn eigen voor- en nadelen en de keuze ervan wordt afgestemd op het te behandelen object, de grootte, het aantal en ook de locatie waar de appicatie moet worden uitgevoerd.

Elektroforese

Een bijzondere vorm van natlakken is Elektroforese. Elektroforese lak wordt ook wel elektrodepositielak of electrocoating genoemd. Het is een speciale uitvoering van het dompelprocedé, waarbij gebruik gemaakt wordt van speciale watergedragen lakken, die onder invloed van een opgelegd spanningsverschil neerslaan op het metalen object (het proces is verwant aan galvanotechniek).

Zijn verfdeeltjes negatief geladen, dan bewegen ze naar de anode en spreken we van “anaforese”. Worden de verfdeeltjes positief geladen, dan noemen we het proces “kataforese”, ook wel “KTL” genoemd.
Elektroforetisch lakken geeft een uniforme laag, ook op de binnenzijde van holle produkten. Deze lakken hebben goede corrosiewerende eigenschappen. De dikte van de lak varieert van 15 – 50 micrometer.