Warmgewalst (constructie)

Van erts tot ruwijzer
Het maken van ruwijzer omvat drie processen. Het eerste proces is de 'vergassing' van steenkool tot cokes. De steenkool wordt door deze behandeling poreuzer en daarmee geschikt voor gebruik in de hoogovens.

Het tweede proces is het voorbakken van fijn ijzererts tot brokken
en knikkers, die sinter en pellets worden genoemd. Daarna begint
de eigenlijke productie van ruwijzer. Uit cokes, sinter en pellets ontstaat in de hoogovens vloeibaar ruwijzer, dat met een temperatuur van circa 1500 °C uit de hoogoven wordt getapt.

IJzer omzetten in staal betekent vooral het verlagen van het koolstofgehalte. Ruwijzer bevat veel koolstof, waardoor het gestolde materiaal bros is en niet is te lassen, smeden of vervormen. In de staalfabriek wordt de koolstof uit het vloeibare ijzer gebrand door er met grote kracht zuurstof op te blazen. De temperatuur loopt daarbij op tot circa 2000 °C. Om de temperatuur niet verder te laten stijgen wordt schroot toegevoegd aan het vloeibare ijzer. Schroot is gebruikt staal, dat via de schroothandel en huisvuilverbrandingsinstallaties opnieuw wordt gebruikt bij de productie van nieuw staal (recycling).

Van ruwstaal tot warmgewalst staal vervormingsstaal
Het staal wordt op twee manieren verder verwerkt. Het grootste deel wordt tot een 22,5 centimeter dikke plak gegoten en vervolgens in de warmbandwalserij bij een temperatuur van circa 1200 °C gewalst tot een dikte tussen de 1,5 en 25 millimeter. Aan het einde van de
productielijn wordt het staal opgerold. Een kleiner deel van het staal gaat naar de hypermoderne gietwals-installatie. In deze fabriek zijn de processen van gieten en walsen geïntegreerd tot één procesgang. Het vloeibare staal wordt gegoten, gestold, direct gewalst tot circa 1 millimeter dik en vervolgens opgerold. Dit staal wordt ook wel hogesterktestaal genoemd.